İşte şarkıcı Emrah‘ın oğlu Tayfun‘un hayat hikayesini anlattığı o duygusal anlar…
“Çok zor bir çocukluk geçirdim. O kadar zor zamanlardı ki 7 yaşındaki yaşıtlarım oyun oynarken birinci sınıfa giderken ben hastanelerde DNA testleri için iğne oluyordum. Çocukluğumdan beri ben babamı hiç tanımadım. Babamı ilk kez 7 yaşında bir televizyon ekranında gördüm. Daha önce babamı hiç görmemiştim.”
Dedem beni oğlu yerine koydu
Tayfun, “Benim bugüne kadar her şeyim annem ve dedemle geçti. Hastalığım… İlkokulum… Ortaokulum… Her şeyim! Buradayken düşünme fırsatım daha çok oluyor. Onların yokluğu, özlemi her geçen gün beni daha da farklı bir insan yapıyor. Dedem ile baba gibi büyüdüm. Onunla 9 yaşına kadar aynı yatağı paylaştım. 4-5 yaşına kadar baba olarak onu bildim. Akşam eve geldiğimde kapıyı dedem açardı ve ben ona koşardım. Dedem beni oğlu yerine koydu dayım trafik kazasında öldüğü için… “
Annemin yapmadığı şey kalmadı
“Annemi anlatmaya kelimeler yetmez. Mesela kasaba giderdi. Söyleyemezdi, utanırdı. ‘Köpeğim var ona kemik alacağım, bana kemik verir misiniz?’ derdi. annem o kemikleri alıp bana kemik suyuyla çorba içirirdi. Annem de çalışmıyordu, çok gençti. Benim çocukluğumdan bugünüme kadar yapmadığı hiçbir şey kalmadı.”
Bir imza ile aramızdaki bağ koptu
“O insan benim babam. Benimle gurur duymasını isterdim. Belki içten içe duyuyordur, bilmiyorum. Bana Bursa’dan bir ev aldı. O evi alırken bana feragatname imzalattı. Ondan önce bana ‘İstersen ben sana bu evi almayayım, gel benimle kal. Böyle bir şey yaşamayalım’ dedi. ‘İstemiyorum, ben annemle kalmak istiyorum’ dedim. İkimiz arasındaki bütün bağ bir imza ile bitti.”
